Παρουσίαση/Προβολή

ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ ΣΤΗΝ Ε.Ε.
(IML202) - ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΚΙΑΔΑΣ
Περιγραφή Μαθήματος
Η πολιτική απασχόλησης ορίζεται ως ένα σύνολο συνειδητών δράσεων που αποσκοπούν στο να βελτιώσουν την κατάσταση της απασχόλησης ή να αμβλύνουν τις συνέπειες της υποαπασχόλησης, Βασικό πεδίο αναφοράς της είναι η αγορά εργασίας. Η πολιτική απασχόλησης περιλαμβάνει
- παθητικές πολιτικές απασχόλησης, όπως τις διαφορετικές μορφές εισοδηματικής στήριξης των ανέργων (επιδόματα ανεργίας, κοινωνικές παροχές και βοηθήματα) πολιτικές μείωσης της προσφοράς της εργασίας (πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, διαθεσιμότητα προσωπικού, άδειες από την εργασία κλπ) ενεργητικές πολιτικές απσχόλησης, όπως οι πολιτικές αύξησης της ζήτησης εργασίας (μείωση μη μισθολογικού κόστους, δημιουργία θέσεων εργασίας, επιδότηση απασχόλησης), τα προγράμματα κατάρτισης και επαγγελματικής επιμόρφωσης και οι πολιτικές σύζευξης προσφοράς και ζήτησης εργασίας μέσω ιδιωτικών ή/και δημόσιων υπηρεσιών απασχόλησης.
- πολιτικές ευελιξίας της αγοράς εργασίας και επεκτατικές μακροοικονομικές πολιτικές, οι οποίες αποσκοπούν στην αύξηση της ζήτησης της εργασίας μέσω της ενίσχυσης της οικονομίας.
Η πολιτική απασχόλησης, λοιπόν, συνδέεται άμεσα με την οικονομική και κοινωνική πολιτική και μάλιστα υπερβαίνει από τη φύση της και τις διαχωριστικές γραμμές μεταξύ της οικονομικής και της κοινωνικής πολιτικής (Cough, 2000), λόγω της διττής φύσης της εργασίας (παραγωγικός συντελεστής και πηγή εισοδήματος). Αποτελεί ταυτόχρονα ικονομική και κοινωνική πολιτική, αλλά η προτεραιότητα της μίας έναντι της άλλης στις πολιτικές απασχόλησης και ειδικότερα στις πολιτικές αγοράς εργασίας εξαρτάται κάθε φορά από τα προβλήματα που αυτές καλούνται να αντιμετωπίσουν σε συγκεκριμένες χωροχρονικά οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες. Έτσι σε περιόδους οικονομικής κρίσης ο χαρακτήρας των πολιτικών απασχόλησης δίνει έμφαση στην οικονομική πολιτική, ενώ σε περιόδους ανάκαμψης μετατοπίζεται στην κοινωνική πολιτική. Αξίζει να σημειωθεί σε αυτό το σημείο ότι ανεξάρτητα από την προτεραιότητα που δίνεται κάθε φορά στο χαρακτήρα της πολιτικής απασχόλησης, ο χαρακτήρας της είναι διττός, όπως προαναφέρθηκε, και αποτελεί πεδίο σύζευξης της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, όπως αναλυτικά παρουσιάζεται στη συνέχεια.
Βασικό στοιχείο της σύγχρονης οικονομικής πολιτικής είναι η επιδίωξη της ανθρωποκεντρικής ανάπτυξης. Ο άνθρωπος ως οικονομικός δρων καλείται να λειτουργήσει μέσα σε ένα ιδιαίτερα ανταγωνιστικό πλαίσιο, το οποίο περιλαμβάνει ένα σύνθετο πλέγμα ρυθμίσεων που διέπουν το σύνολο της οικονομικής και κοινωνικής του δραστηριότητας. Οι ρυθμίσεις αυτές εντοπίζονται τόσο στο επίπεδο του Δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρωτογενές και παράγωγο) όσο και στο επίπεδο της εθνικής νομοθεσίας (που ως προς αυτά τα θέματα, σε μεγάλο βαθμό εξειδικεύει τις νομοθετικές επιλογές της Ε.Ε. και τις προσαρμόζει στην εθνική οικονομική, κοινωνική, πολιτική και θεσμική πραγματικότητα). Η μελέτη των Πολιτικών Απασχόλησης και Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού εστιάζει τόσο στο επίπεδο της οικείας δημόσιας πολιτικής όσο και στη οικονομική και κονωνική διάδραση που αναπτύσσεται μέσα στους οργανισμούς/επιχειρήσεις, εξετάζοντας την εφαρμογή των σχετικών ρυθμίσεων τόσο από τα όργανα της Πολιτείας όσο και από τα όργανα του κάθε οικονομικού φορέα (διοίκηση, στελέχη, εργατικό δυναμικό). Έτσι το μάθημα περιλαμβάνει την ανάλυση της έννοιας και της ιστορικής εξέλιξης των Πολιτικών Απασχόλησης και Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού, όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί διαχρονικά και αποτυπώνονται στο σύγχρονο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον, ιδίως σε επίπεδο Ε.Ε., την ενδελεχή εξέταση του θεσμικού πλαισίου που διέπει τις Πολιτικές Απασχόλησης και Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού, σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, εστιάζοντας στις βασικές αρχές, τις έννοιες και τις πηγές του Δικαίου της Ε.Ε., ως προς τα ζητήματα της απασχόλησης, και τις συναφείς ρυθμίσεις περί δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των οικονομικών δρώντων (συμπεριλαμβανομένων και εξειδικευμένων ζητημάτων όπως χρηματική αμοιβή, παροχές, ωράριο εργασίας, υπερωρίες, προϋποθέσεις που διασφαλίζουν την υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων, τα προγράμματα εκπαίδευσης, επιμόρφωσης και κατάρτισης των εργαζομένων, προσλήψεις, συμβάσεις εργασίας, δικαιώματα και αποδοχές εργαζομένων, άδειες και επιδόματα, λύσης της εργασιακής σχέσης, επίσχεση εργασίας, δικαίωμα στην απεργία κ.ά. και να αναδειχθούν κοινά σημεία ή αποκλίσεις με το σχετικό ομοθετικό πλαίσιο άλλων ευρωπαϊκών κρατών, τη διερεύνηση των παραγόντων που επηρεάζουν το περιβάλλον απασχόλησης, όπως επικοινωνία μεταξύ των εργαζομένων, μορφές επικοινωνίας (προφορική και μη προφορική), επιχειρησιακή επικοινωνία στο πλαίσιο της ανταλλαγής πληροφοριών και ιδεών, αποφάσεων και προτάσεων κ.ά., διακρίσεις επιχειρησιακής επικοινωνίας, η σημασία και ο ρόλος της επικοινωνίας στον οργανισμό/επιχείρηση, την ανάδειξη της σημασίας και του ρόλου των πολιτικών απασχόλησης και ανάπτυξης ανθρώπινου δυναμικού ως μηχανισμού ανταπόκρισης στις διαπιστούμενες τάσεις και ανάγκες της αγοράς εργασίας, για την παροχή των κατάλληλων ευκαιριών απόκτησης των απαιτουμένων τυπικών και ουσιαστικών προσόντων, τη μελέτη της σύζευξης των απαιτήσεων στην αγορά εργασίας, με τις παρεχόμενες διαδικασίες εκπαίδευσης και κατάρτισης όλων των ειδών και βαθμίδων, αξιοποιώντας αφενός επαγγελματικά περιγράμματα και αφετέρου προγράμματα σπουδών που θα έχουν ουσιαστική συνάφεια και αντιστοιχία μεταξύ τους, το ειδικό πλαίσιο επαγγελματικής αποκατάστασης διαφόρων κοινωνικών ομάδων, όπως άσκηση εκφοβισμού, σεξουαλική παρενόχληση, περιθωριοποίηση ευάλωτων ομάδων, (όπως, ΑμεΑ, μετανάστες, γυναίκες, φτωχές οικονομικά ομάδες κ.ά.) όχι μόνο σε εθνικό αλλά και σε διεθνές επιχειρηματικό περιβάλλον, τη θέση της Πολιτικής Απασχόλησης και Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού στην συνολικότερη Πολιτική Συνοχής της ΕΕ και ειδικότερα στην οικονομική δραστηριότητα που αποσκοπεί στην Περιφερειακή Ανάπτυξη τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ημερομηνία δημιουργίας
Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2025
-
Δεν υπάρχει περίγραμμα