ΘΕΩΡΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ (ΜΔΣ0101)
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΛΙΤΣΑΣ
Περιγραφή
Ο πόλεμος, ως φαινόμενο αλλά και διαδικασία πολιτικής εφαρμογής, αποτελείΛιγότερα
μια πολυδιάστατη και πολυεπίπεδη αποτύπωση της ανθρωπολογικής,
ενδοκρατικής, διακρατικής και συστημικής συνθήκης επηρεασμού της εξέλιξης
της Ιστορίας. Μια αποτύπωση που κάποιοι θεωρητικοί των Διεθνών Σχέσεων
την παρουσιάζουν ως έκφανση συστημικής δυσλειτουργίας, άλλοι ως εργαλείο
επιβολής της ημέτερης βουλής, στα πλαίσια της πολιτικής ώσμωσης, ενώ τέλος
άλλοι ως το αυταπόδεικτο της ανθρώπινης φύσης που ρέπει προς το σκοτεινό
του ασυνειδήτου.
Από τον Όμηρο έως τις ημέρες μας, η θεωρία των Διεθνών Σχέσεων
επικεντρώνει το ενδιαφέρον της στο να κατανοήσει και να αναλύσει σε βάθος το
φαινόμενο του Πολέμου.
Ο Πόλεμος, παρά τις αντίθετες «προβλέψεις» δεν έπαψε να απασχολεί το
διεθνές σύστημα, δεν σταμάτησε να επηρεάζει σε μεγάλο ποσοστό τις ωσμώσεις
ισχύος που λαμβάνουν χώρα στη διεθνή αρένα, δεν εξαλείφθηκε από το
ενδοκρατικό και διακρατικό γίγνεσθαι. Κι αυτό γιατί το φαινόμενο αυτό είναι
άρρηκτα συνδεδεμένο με την ανθρώπινη παρουσία στη γη, ως αιτιατό
καταστροφής αλλά και αίτιο πολιτικού ανταγωνισμού.
Ο Πόλεμος δεν είναι αποσπασματικές ενέργειες που καταγράφονται στο
συλλογικό συνειδητό αλλά ένα ολοκληρωμένο φαινόμενο οργανωμένης χρήσης
βίας που στην αρχετυπική του ορθολογική αποτύπωση οφείλει να λειτουργεί ως
συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα.
Βασικός σκοπός του μαθήματος είναι ο μεταπτυχιακός φοιτητής να κατανοήσει
πλήρως την πολυπλοκότητα των δομών του πολεμικού φαινομένου, να
αναλύσει σε βάθος τα δομικά αίτια ανάπτυξης του και τις σύγχρονες εξελικτικές
διαδρομές αυτού σε θεωρητικό και εφαρμοστικό επίπεδο με στόχο και σκοπό να
συνδράμει στο μέλλον από όποια θέση ευθύνης κι αν βρίσκεται στη χρονική
επιμήκυνση της ειρηνικής περιόδου και αντιστρόφως στον περιορισμό αυτού ως προς τις προοπτικές
της έντασης του φαινομένου
Ο πόλεμος, ως φαινόμενο αλλά και διαδικασία πολιτικής εφαρμογής, αποτελεί
μια πολυδιάστατη και πολυεπίπεδη αποτύπωση της ανθρωπολογικής,
ενδοκρατικής, διακρατικής και συστημικής συνθήκης επηρεασμού της εξέλιξης
της Ιστορίας. Μια αποτύπωση που κάποιοι θεωρητικοί των Διεθνών Σχέσεων
την παρουσιάζουν ως έκφανση συστημικής δυσλειτουργίας, άλλοι ως εργαλείο
επιβολής της ημέτερης βουλής, στα πλαίσια της πολιτικής ώσμωσης, ενώ τέλος
άλλοι ως το αυταπόδεικτο της ανθρώπινης φύσης που ρέπει προς το σκοτεινό
του ασυνειδήτου.
Από τον Όμηρο έως τις ημέρες μας, η θεωρία των Διεθνών Σχέσεων
επικεντρώνει το ενδιαφέρον της στο να κατανοήσει και να αναλύσει σε βάθος το
φαινόμενο του Πολέμου.
Ο Πόλεμος, παρά τις αντίθετες «προβλέψεις» δεν έπαψε να απασχολεί το
διεθνές σύστημα, δεν σταμάτησε να επηρεάζει σε μεγάλο ποσοστό τις ωσμώσεις
ισχύος που λαμβάνουν χώρα στη διεθνή αρένα, δεν εξαλείφθηκε από το
ενδοκρατικό και διακρατικό γίγνεσθαι. Κι αυτό γιατί το φαινόμενο αυτό είναι
άρρηκτα συνδεδεμένο με την ανθρώπινη παρουσία
Ο πόλεμος, ως φαινόμενο αλλά και διαδικασία πολιτικής εφαρμογής, αποτελεί
μια πολυδιάστατη και πολυεπίπεδη αποτύπωση της ανθρωπολογικής,
ενδοκρατικής, διακρατικής και συστημικής συνθήκης επηρεασμού της εξέλιξης
της Ιστορίας. Μια αποτύπωση που κάποιοι θεωρητικοί των Διεθνών Σχέσεων
την παρουσιάζουν ως έκφανση συστημικής δυσλειτουργίας, άλλοι ως εργαλείο
επιβολής της ημέτερης βουλής, στα πλαίσια της πολιτικής ώσμωσης, ενώ τέλος
άλλοι ως το αυταπόδεικτο της ανθρώπινης φύσης που ρέπει προς το σκοτεινό
του ασυνειδήτου.
Από τον Όμηρο έως τις ημέρες μας, η θεωρία των Διεθνών Σχέσεων
επικεντρώνει το ενδιαφέρον της στο να κατανοήσει και να αναλύσει σε βάθος το
φαινόμενο του Πολέμου.
Ο Πόλεμος, παρά τις αντίθετες «προβλέψεις» δεν έπαψε να απασχολεί το
διεθνές σύστημα, δεν σταμάτησε να επηρεάζει σε μεγάλο ποσοστό τις ωσμώσεις
ισχύος που λαμβάνουν χώρα στη διεθνή αρένα, δεν εξαλείφθηκε από το
ενδοκρατικό και διακρατικό γίγνεσθαι. Κι αυτό γιατί το φαινόμενο αυτό είναι
άρρηκτα συνδεδεμένο με την ανθρώπινη παρουσία